Carbonara ในภาษาอิตาเลียนมาจากคำว่า Charcoal หรือถ่านหินว่ากันว่าชาวบ้านที่เผาถ่านขาย (The Carbonari แปลว่า Charcoa Men) เป็นผู้คิดค้นขึ้น บ้างว่าพริกไทยดำป่นจำนวนมากที่โรยหน้าพาสต้านั้นละม้ายคล้ายคลึงกับผงถ่าน อีกแหล่งหนึ่งกล่าวว่าทหารอเมริกันที่มาประจำในอิตาลีช่วงสงครามโลกครั้งที่สองหยิบยื่นอาหารปันส่วนของกองทัพคือเบคอนและไข่ให้พ่อครัวอิตาลี ผู้นำมาปรุงร่วมกับชีสและเส้นพาสต้า อาหารหลักพื้นบ้าน ได้ออกมาเป็นพาสต้าสูตรเข้มข้นหอมมันจานนี้
Croquette หรืออาหารชุบเกล็ดขนมปังป่นทอด (ที่นิยมมากที่สุดคือมันฝรั่งชุบเกล็ดขนมปังป่นทอด) เป็นอาหารที่ได้รับความนิยมไปทั่วโลกหลายๆชาติมีสูตรโครเกตต์เป็นของตนเอง ในยุโรปมีทั้งแบบมันฝรั่งเปล่าๆหรือเพิ่มไส้เนื้อ กุ้ง หรือชีส โครเกตต์มันฝรั่งสไตล์อินเดียเรียกว่า Aloo Tikki มักเสิร์ฟกับแกงหรือขายเป็นของว่างแบบสตรีทฟู้ด ญี่ปุ่นเรียกว่าโครอกเกะ มีร้านไม่น้อยที่ขายแต่โครอกเกะอย่างเดียว ใช้มันฝรั่งเป็นหลักผสมกับหอมใหญ่ แครอท ไม่ค่อยใส่เนื้อสัตว์ นิยมกินกับทงคัตสึหรือหมูชุบเกล็ดขนมปังทอด
Nacho เป็นอาหารเม็กซิกันที่ประกอบด้วยแผ่นข้าวโพดทอด โปะหน้าด้วยเครื่องต่างๆ เช่น ชีส มะกอก พริกเม็กซิกัน ครีมเปรี้ยว และซัลซา บางตำราว่าฝรั่งอเมริกันเอามาปรับให้เข้ากับรสนิยมจนไม่เหลือเค้าเดิมตำรับนี้โรยหน้าด้วยผักปวยเล้งและหอยลาย โดยยืมไอเดียมาจากผักโขมอบชีสและหอยลายอบชีส ในที่นี้ใช้หอยลายทอดรสเผ็ดแบบกระป๋องซึ่งเป็นกับข้าวและกับแกล้มที่คนไทยคุ้นเคย
ไก่หนึ่งตัวจะมีเนื้ออก และเนื้อติดกระดูกอก มีลักษณะชิ้นยาวเรียวเรียกเนื้อส่วนนี้ว่าสันในไก่ สำหรับเนื้ออกไก่นั้นเป็นที่นิยมในจานอาหารของคนอเมริกันเพราะชอบให้มีเนื้อชิ้นใหญ่พอที่จะใช้มีดและส้อมตัดกินได้ แต่สันในไก่ชิ้นเล็กๆล่ะจะเอามาทำอะไร จึงมีคนคิดเอาสันในไก่ไปชุบแป้ง ไข่ และเกล็ดขนมปัง ใส่ลงกระทะทอดจนกรอบอร่อย ตั้งชื่อว่า Chicken Fingers อาจเป็นเพราะลักษณะชิ้นยาวเรียวเหมือนนิ้ว หรือเพราะเป็นฟิงเกอร์ฟู้ดก็ไม่ทราบได้ แต่ที่แน่ๆถูกใจคนทุกเพศทุกวัย
Cheddar เป็นชีสที่ถือกำเนิดขึ้นในหมู่บ้านเชดดาร์ในเขตซอมเมอร์เซ็ต (Somerset) ของอังกฤษตั้งแต่ศตวรรษที่ 12 เพราะมีถ้ำที่อุณหภูมิและความชื้นเหมาะแก่การหมักชีสซึ่งมีกลิ่นรสเฉพาะตัวอย่างเชดดาร์ชีสนมวัวเนื้อแน่นชนิดนี้ผ่านกรรมวิธีการปรุงแบบเชดดาร์ คือใส่เกลือและนำไปโม่ก่อนนำลงแม่พิมพ์ ชาวอังกฤษนิยมกินเชดดาร์ชีสมาก โดยมียอดขายเป็นครึ่งหนึ่งของชีสที่จำหน่ายทั้งหมดในอังกฤษ และขายดีเป็นอันดับสองในสหรัฐอเมริกา (รองจาก Mozzarella)
การปรุงสเต๊กของฝรั่งสมัยก่อนจะเน้นใช้เนื้อดีๆ (prime cut) ไม่ต้องหมักหรือเสริมรสอะไรมากมายก็อร่อย แต่การปศุสัตว์เนื้อโคขุนที่แพร่หลายไปทั่วโลกบวกกับความนิยมกินสเต๊กเนื้อวัวเพิ่มมากขึ้น จึงมีการใช้เนื้อวัวส่วนอื่นๆที่ไม่ใช่ prime cut ซึ่งมีราคาไม่แพง แม้จะเหนียวกว่าและอร่อยน้อยกว่า แต่พ่อครัวแก้ได้ด้วยการใช้เครื่องหมัก (marinade) เครื่องพอก (rub) สารพัดชนิดมาเพิ่มรสชาติให้ชิ้นเนื้อ หลักๆมีเกลือ เครื่องปรุงรสเปรี้ยว (น้ำมะนาว น้ำส้มสายชู ไวน์) น้ำมัน นม เบียร์ สมุนไพร เครื่องเทศ
อาหารอังกฤษจานนี้สะท้อนวิถีชีวิตของชนชั้นแรงงานที่กินมันฝรั่งกับเนื้อเป็นอาหารหลัก มันฝรั่งปลูกง่าย ใช้ทำอาหารได้หลากหลาย เนื้อมีราคาไม่แพงเพราะเกาะอังกฤษเต็มไปด้วยทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ทั้งวัวและแกะการทำพายยัดไส้เนื้อยังเป็นการนำเนื้อที่เหลือจากมื้อก่อนๆมาทำกินให้หมด แถมยังสะดวกในการพกติดตัวไปกินในท้องทุ่ง shepherd แปลว่าคนเลี้ยงแกะ ตำรับดั้งเดิมจริงๆเป็นเนื้อแกะสับ พายไส้เนื้อวัวสับเรียกว่า cottage pie (cottage คือกระท่อม นัยว่าเหล่าชาวบ้านที่อาศัยอยู่ในกระท่อมเป็นผู้ริเริ่มทำ) แต่ปัจจุบันเชพเพิร์ดพายใช้ได้ทั้งไส้เนื้อวัวและแกะ
ชาติตะวันตกหลายชาติมีสลัดมันฝรั่งสูตรเฉพาะของตนเอง สลัดมันฝรั่งสูตรนี้เป็นแบบเยอรมันตอนใต้ ซึ่งมีเอกลักษณ์คือเป็นสลัดมันฝรั่งที่เสิร์ฟร้อน (หรืออุ่น) มีเนื้อหมู (แฮมหรือเบคอน) คลุกร้อนๆกับน้ำสลัดที่ออกรสเปรี้ยวหวาน สลัดมันฝรั่งของเยอรมันทางเหนือจะเน้นใส่มายองเนส รสชาติไม่เปรี้ยวนำ สำหรับชาวเมืองเบียร์แล้ว สลัดมันฝรั่งเสิร์ฟคู่กับไส้กรอกอร่อยๆ เป็นอาหารยอดนิยมในคืนคริสต์มาสอีฟ
กุ๊กฝรั่งกล่าวว่าแซลมอนกับครีมชีสเป็น classic combinations คือเป็นของที่กินคู่กันแล้วเสริมรสกันได้เป็นอย่างดี แซลมอนเป็นปลามันกลิ่นหอม ครีมชีสคือชีสนมวัวที่มีเนื้อนุ่ม หอมมันอร่อย ใช้ประกอบอาหารได้ทั้งคาวและหวาน ที่ง่ายสุดคือใช้ทาขนมปัง โดยเฉพาะขนมปังของชาวยิวที่เรียกว่าเบเกิล (Bagel) ทำโดยการนำแป้งไปต้มก่อนแล้วจึงอบซ้ำ เบเกิลอบใหม่ๆ ทาครีมชีสเยอะๆ โปะด้วยแซลมอน เป็นอาหารเช้าสไตล์ American Jewish ที่นิยมมากในอเมริกาและแคนาดาเรียกว่า Lox and a schmear
ซอสเห็ดเป็นซอสอเนกประสงค์ของครัวฝรั่ง ส่วนประกอบหลักๆก็มี เห็ด เนย ครีม ใส่แป้งเพื่อให้ข้น บางสูตรใส่ไวน์ขาวหรือสมุนไพรแต่งกลิ่นที่ว่าอเนกประสงค์เพราะซอสเห็ดเสิร์ฟกับอะไรก็อร่อย ทั้งเนื้อแกะเนื้อไก่ เนื้อปลา เนื้อวัว เสิร์ฟกับพาสต้าหรือริซอตโต้ก็ได้ รสอูมามิที่ทำให้อาหารอร่อย เกิดจากสารประกอบที่เรียกว่ากลูตาเมต ซึ่งมีมากตามธรรมชาติในอาหารบางชนิด เช่น น้ำปลา ซีอิ๊ว มะเขือเทศ ชีส กะปิ สาหร่ายคอมบุ ปลาแห้งรวมถึงเห็ดต่างๆ จึงเป็นคำตอบว่าทำไมซอสเห็ดจึงมีรสกลมกล่อมอร่อย
ชื่อ Caesar Salad ไม่ได้เกี่ยวข้องกับจักรพรรดิซีซาร์ผู้เกรียงไกรแต่อย่างใด ผู้คิดค้นสลัดจานนี้บังเอิญมีชื่อว่า Caesar Cardini เป็นชาวอิตาเลียนที่อพยพไปอยู่สหรัฐอเมริกาเมื่อไม่ถึงร้อยปีมานี้เองร้านอาหารของเขามีลูกค้ามาอุดหนุนมากมายจนวัตถุดิบในครัวเริ่มหมดซีซาร์จึงคิดนำเอาเครื่องปรุงที่มีเหลือๆมาทำสลัดเพื่อเสิร์ฟลูกค้า ทั้งผักกาดโรเมน ขนมปังกรูตอง พาร์มีซานชีส ไข่ น้ำเลมอน พริกไทยดำ และซอสวูสเตอร์เชียร์
ในประวัติศาสตร์ที่มนุษย์เกี่ยวพันกับส้ม ไม่ว่าจะชาติใดภาษาใด ไม่เคยปรากฏว่าส้มเกี่ยวข้องกับสิ่งร้ายๆ สำหรับคนจีน ส้มเป็นผลไม้มงคลในยุโรปช่วงศตวรรษที่ 16-19 ส้มเป็นสัญลักษณ์ของบารมีและความมั่งคั่งตระกูลเศรษฐี Medici แห่งฟลอเรนซ์ มีผลส้มเป็นตราประจำตระกูลการทำสวนส้มในเรือนกระจกเป็นงานอดิเรกของขุนนางและเศรษฐีอังกฤษส้มใช้ทำกับข้าวได้อร่อยมาก ครัวจีนครัวฝรั่งต่างใช้ทั้งเนื้อส้ม น้ำส้ม และเปลือกส้ม มาปรุงอาหาร เพราะมีกลิ่นหอมสดชื่น รสเปรี้ยวหวานอร่อย
คนไทยเรียก Kabocha ว่าฟักทองญี่ปุ่น แต่จริงๆแล้วฟักทองสายพันธุ์นี้พ่อค้าชาวโปรตุเกสเป็นผู้นำเข้ามาในช่วงปี ค.ศ.1540 และปลูกกันอย่างแพร่หลาย ช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สองเมื่อญี่ปุ่นแพ้สงครามอาหารการกินฝืดเคืองอย่างหนัก แต่ชาวญี่ปุ่นรอดชีวิตมาได้ด้วยฟักทองและมันหวาน (sweet potato) ฟักทองญี่ปุ่นเนื้อนุ่มหวานอร่อย มักนำมาต้มกับดาชิ (น้ำซุปปลาญี่ปุ่น) ต้มซีอิ๊ว หรือชุบแป้งทอดทำเป็นเทมปุระ
มีคำกล่าวว่า ถ้าไม่นับกระดาษ ดินปืน และเข็มทิศแล้ว เต้าหู้นับเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชาวจีน เต้าหู้เป็นโปรตีนจากพืชที่อุดมไปด้วยคุณค่าอาหาร ราคาถูก และสารพัดประโยชน์ เพราะปรุงได้หลากหลายตำรับเหลือเกิน ตำรับนี้ได้แรงบันดาลใจมาจาก Agedashi Tofu หรือเต้าหู้ชุบแป้งทอดราดน้ำซอสดาชิสไตล์ญี่ปุ่น แต่ในที่นี้ไม่ใช้เต้าหู้ทอด และปรุงรสน้ำซุปปลาญี่ปุ่นให้เผ็ดเล็กน้อยชวนกิน
ต้นกำเนิดของเทมปุระน่าจะมีที่มาจากสองทาง ทางหนึ่งคือพระญี่ปุ่นสมัยก่อนศตวรรษที่ 17 ท่านฉันแต่อาหารเจ จึงคิดเอาผักมาทอดน้ำมันบ้างว่าบาทหลวงโปรตุเกสและสเปนเดินทางมาถึงเกาะญี่ปุ่นและดัดแปลงเอาปลา กุ้ง และผัก มาชุบแป้งทอด เพราะข้อห้ามทางศาสนาที่มิให้บริโภคเนื้อสัตว์ใหญ่ในวันศุกร์ (วันที่พระเยซูถูกตรึงกางเขน) อย่างไรก็ตามในยุคนั้นน้ำมันทอดราคาแพง โดยเฉพาะน้ำมันงา มีพ่อค้าหัวใสนำน้ำมันพืชที่ราคาถูกกว่ามาผสมน้ำมันงาเอาไปทอดเทมปุระ ปรากฏว่าอร่อยถูกใจ ตั้งแต่นั้นมาร้านเทมปุระจึงใช้น้ำมันผสมในการทอด
โอซาก้าและฮิโรชิมาเป็นสองเมืองที่ขึ้นชื่อลือชาเรื่อง Okonomiyaki หรือพิซซ่าญี่ปุ่น/แพนเค้กญี่ปุ่นตามแต่จะเรียก แพร่หลายมากในญี่ปุ่นช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง แม่บ้านที่ต้องหาเลี้ยงชีพเพราะสามีเสียชีวิตในสงครามต่างเปิดร้านเล็กๆขายแพนเค้กกะหล่ำปลี มีราคาไม่แพง เหมาะกับสภาพเศรษฐกิจหลังสงคราม ต่อมาพัฒนาสูตรมาใส่เนื้อสัตว์ ตำรับโอซาก้าใส่กะหล่ำปลีและเนื้อหมูสามชั้น (สูตรดั้งเดิมใช้หมูสับ) มีปลาหมึก กุ้ง ไก่ หรือแม้แต่กิมจิ พ่อครัวฮิโรชิมาจะใส่บะหมี่ปรุงรส โปะด้วยแผ่นไข่ กะหล่ำปลี และเนื้อสัตว์ กินรวมกันแล้วอร่อย
ซูชิเป็นอาหารยอดนิยมที่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา เริ่มตั้งแต่เป็นภูมิปัญญาการถนอมอาหารของคนญี่ปุ่นสมัยโบราณ พัฒนามาเป็นสตรีทฟู้ดยุคแรกๆของญี่ปุ่น แต่ยังใช้อาหารทะเลปรุงสุก จนกระทั่งพ่อครัวซูชิลองใช้ปลาดิบ ปรากฏว่าได้รับความนิยมเรื่อยมา ช่วงปลายทศวรรษที่ 1970 ซูชิข้ามน้ำข้ามทะเลไปโดนใจอเมริกันชน และถูกปรับปรุงเป็นซูชิโรลแบบฟิวชั่น เน้นสีสันและรสชาติแปลกใหม่ แถมยังข้ามฟากกลับไปเป็นเทรนดี้ซูชิขายคนญี่ปุ่น เรียกว่า American style sushi
