Turkish Food – A Traveler’s Menu
ตอนที่ 1
ผมอ่านหนังสือเล่มหนา The Silk Roads : A New History of the World ของปีเตอร์ ฟรังโคแปน จบลงไม่นาน ไม่ทันหายทึ่งในบทบาทของอาณาจักรเปอร์เซีย อาหรับ ออตโตมาน และมองโกล แห่งเอเชียกลางและเอเชียไมเนอร์ ต่อความเป็นไปของประวัติศาสตร์โลก ผ่านการหาผลประโยชน์การค้าระหว่างตะวันออกกับตะวันตกบนเส้นทางสายไหม ก็พอดีกับคุณจรัญ หอมเทียนทอง อดีตนายกสมาคมผู้จัดพิมพ์และจำหน่ายหนังสือ โทรศัพท์มาชวนไปทัวร์ตุรกีด้วยกัน โดยชวนเชื่อว่าราคาถูกมากๆ เพียงสามหมื่นบาทนิดหน่อย ผมรีบตอบตกลง ไม่ใช่เพราะราคาถูกเท่านั้น หากด้วยปรารถนาจะตามรอยความยิ่งใหญ่ครั้งอดีตของประเทศนี้ คือ อาณาจักรออตโตมาน ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 15 ถึงสงครามโลกครั้งที่ 1
ทัวร์ตุรกีเสียเวลากับการเดินทางมากจริงๆ แค่เพียงบินไปบินกลับโดยเปลี่ยนเครื่องบินที่นครโดฮา ประเทศกาตาร์ ก็ใช้เวลา 3 วันแล้ว เหลือเวลาเที่ยวจริงเพียง 5 วัน วันแรก (22 พ.ย.) หมดไปกับการชะโงกเที่ยวอิสตันบูล ทั้งพระราชวังโดลมาบาห์เช ล่องเรือช่องแคบบอสฟอรัส สุเหร่าสีน้ำเงิน พิพิธภัณฑ์ฮายาโซฟีอา อุโมงค์เก็บน้ำเยราบาทัน และ Spice Market เรียกว่าเที่ยวเอาปริมาณลูกเดียว เล่นเอาเหนื่อยมากๆ เพราะหนาวและลมแรง แถมฝนตกปรอยๆ เหลืออีก 4 วัน เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับการนั่งรถบัสระยะทางเกือบ 2,000 กิโลเมตร เพื่อไปเยือนจุดท่องเที่ยวสำคัญๆทางชายฝั่งตะวันตกของอนาโตเลีย (พื้นที่ประเทศตุรกีปัจจุบัน) ผนวกกลับเข้าภายในดินแดนภาคกลางที่เมืองคอนยา และเขตแคปพาโดเชีย ตามลำดับ และนั่งรถต่อมาขึ้นเครื่องบินกลับที่อังการา
แม้จะเหน็ดเหนื่อยกับการนั่งรถยาวๆ แต่สถานที่ท่องเที่ยวที่ได้เยือนก็ยิ่งใหญ่งดงาม คุ้มกับความเหนื่อย ส่วนใหญ่เป็นเมืองโบราณสมัยกรีก-โรมัน ฝั่งทะเลอีเจียน เริ่มจากเมืองทรอย (Troy) ที่เหลือเป็นซากอิฐหินเสียส่วนใหญ่ เมืองเปอร์กามัม (Pergamum) ที่ยังคงบางส่วนของวิหารอะโครโปลิส และโรงละครเชิงเขาที่อัฒจันทร์สูงชันที่สุดในโลก เมืองเอฟิซัส (Ephesus) เมืองกรีก-โรมันเก่าแก่มากอีกเมืองหนึ่งที่ใหญ่โตกว้างขวาง เคยเป็นเมืองท่ามาก่อน วันนี้ยังเหลือบางส่วนของ Library of Celsus และโรงละคร ให้เห็นร่องรอยของสถาปัตยกรรมเดิม เมืองโบราณเหล่านี้ หากผู้มาเยือนรู้ภูมิหลังทางประวัติศาสตร์ของอาณาจักรกรีกและโรมันบ้าง จะเที่ยวอย่างมีจินตนาการและสนุกยิ่งขึ้น ข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์มีว่า อาณาจักรกรีกและโรมันขยายตัวมาทางตะวันออก (ไม่ใช่ตะวันตก) ซึ่งในที่สุดมาสัมพันธ์กับอาณาจักรต่างๆ ทั้งที่มีอยู่เดิม (เช่น เปอร์เซีย) และเกิดใหม่ (เช่น อาณาจักรออตโตมาน) ในตะวันออก
ออกไปไม่ไกลเป็นชายฝั่งทะเล
ถิ่นที่นิยมขึ้นบอลลูน ชมความงามของธรรมชาติ
ในบรรดาแหล่งท่องเที่ยวที่ได้เยือนในโปรแกรมทัวร์ตุรกี ผมว่า ปามุคคาเล (Pamukkale) กับ แคปพาโดเซีย (Cappadocia) มีสีสันเร้าใจมากที่สุด ปามุคคาเล นอกจากมีเมืองเก่ากรีก-โรมัน ฮีเอราโพลิส แล้ว หน้าเมืองยังเป็นระเบียงบ่อน้ำพุร้อนหินปูนสีขาวนวลจำนวนมาก ครอบคลุมอาณาบริเวณกว้างใหญ่ ต่อเนื่องและลดหลั่นเป็นชั้นๆ วิจิตรงดงามยิ่งนัก รับประกันได้ว่าเห็นแล้วต้องติดตรึงใจ ส่วนแคปพาโดเซีย อดีตเป็นอาณาจักรโบราณมาก่อน แต่ปัจจุบันความสำคัญอยู่ที่ความมหัศจรรย์ของธรรมชาติ คือ แนวหินตั้งมากมายในอาณาบริเวณไพศาล อันเกิดจากการสึกกร่อนของหินลาวาที่ไหลจากภูเขาไฟระเบิดในแถบนี้ เมื่อ 3-9 ล้านปีที่แล้ว เห็นแล้วต้องร้องโอ้โฮ! หินตั้งที่เคยเห็นที่ชัยภูมิ และที่อื่นในเมืองไทย ชิดซ้ายแบบสุดๆไปเลย
นอกจากคุ้มทางสถานที่เที่ยวแล้ว ในด้านอาหารที่ทัวร์เขาจัดให้ก็ดีมากอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะแทบเป็นอาหารตุรกีล้วนๆ ส่วนหนึ่งขอยกความดีให้ Smiling Holidays Group ผู้จัด แต่ผมคิดว่าดียกกำลังสอง ต้องเป็นชาวตุรกีที่ยังรักษาวัฒนธรรมอาหารตุรกีไว้ได้อย่างแข็งแรง แม้ต้องบริการนักท่องเที่ยว ที่ส่วนใหญ่ไม่ประสีประสากับอาหารท้องถิ่น
