ใครคิดว่าอาหารไทยที่รู้จักคุ้นเคยกันในปัจจุบันก็มากแล้ว ขอบอกว่าครัวไทยเรายังมีอีกหลากหลายเมนูซ่อนอยู่ในประวัติศาสตร์และกาลเวลา ที่บางชนิดค้นสักนิดหน่อยก็ยังพอหารับประทานได้อยู่ ไปจนถึงบางชนิดที่แทบจะไม่มีที่ไหนทำให้ทานกันแล้ว วันนี้เลยขอพานั่งไทม์แมชชีนย้อนเวลาไปเปิดสำรับตำรับเมนูอาหารว่างไทยโบราณ หน้าตาสะสวย รสชาติกลมกล่อมละมุนลิ้น ใครได้เห็นได้ชิมเป็นต้องหลงใหล
เรไรหน้าปู
ของว่างแบบคาวแปลงสูตรมาจากเรไรแบบหวาน ที่ใช้น้ำตาลทรายคลุกเคล้ากับงารับประทานกับมะพร้าวขูดฝอยและหยอดหน้ากะทิ แต่เรไรหน้าปูนั้น นอกจากแป้งตัวเรไรที่มีความคล้ายแบบหวาน ก็มีการทำส่วนผสมหน้าปูขึ้นมาเพิ่ม โดยใช้วิธีผัดปรุงรสให้มีรสชาติเข้มข้น หอมเนื้อปู ถือเป็นเมนูอาหารว่างคาวที่หารับประทานได้ยาก เพราะวิธีการทำค่อนข้างยุ่งยาก ใช้เวลาในการเตรียมนาน จึงเป็นเมนูที่ไม่ค่อยมีให้พบเห็นทั่วไปนัก
หน้าปูจะหอมกลิ่นน้ำแกงที่ใช้หัวกะทิผัดกับเครื่องที่โขลก ใส่เนื้อกุ้งและเนื้อปูหวานๆ ลงไป แค่นี้ก็ได้กลิ่นหอมฉุย จากนั้นปรุงรสตามชอบ แล้วใส่ถั่วเขียวบด เพื่อให้น้ำแกงมีรสชาติเข้มข้นและมีเนื้อสัมผัสมากยิ่งขึ้น ตัวแป้งนุ่มๆ นั้นจะถูกผสมและกวนเป็นก้อน แล้วนำไปกดกับพิมพ์เรไร ให้ออกมาเป็นเส้นๆ นำไปนึ่งพอสุก ก็จะได้เรไรเส้นนุ่มๆ รับประทานคู่กับหน้าปู ทั้งหอมทั้งหวานกลมกล่อม โรยด้วยกระเทียมเจียวก็หอมยิ่งขึ้นไปอีก
คลิกที่นี่เพื่อดูสูตรเรไรหน้าปู
ล่าเตียง
ของว่างโบราณแบบไทยแท้ และเป็นอาหารไทยโบราณอย่างหนึ่งที่ปรากฏอยู่ในกาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน บทพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ 2 ล่าเตียงคืออาหารว่างอย่างหนึ่งซึ่งใช้ไข่โรยเป็นร่างแห ห่อไส้ซึ่งทำด้วยเนื้อหมูผัดกับเนื้อกุ้งปรุงรสให้ขนาดพอดีคำ (ผู้ที่แพ้เครื่องปรุงบางอย่าง เช่น กุ้ง หรือถั่ว ตัดส่วนผสมออกหรือใช้อย่างอื่นแทนได้ เช่น ไชโป๊หวาน)
ล่าเตียงมีความคล้ายคลึงกับของว่างอีกอย่างคือ ‘หรุ่ม’ เพราะวิธีการทำไส้เหมือนกัน จะต่างกันที่หรุ่มใช้ไข่ทำเป็นแผ่นบางสำหรับห่อไส้ ส่วนล่าเตียง ใช้ไข่ทำเป็นตาข่ายห่อไส้ และเป็นอีกหนึ่งเมนูที่นับวันยิ่งหารับประทานได้ยาก ทั้งที่เครื่องปรุงนั้นหาง่าย ขั้นตอนการทำก็ไม่ยุ่งยากเลย
ม้าฮ่อ
หนึ่งในของว่างชื่อแปลกที่ใครได้ยินเป็นต้องสะดุดหู เป็นขนมเคียงสำหรับกินแกล้มผลไม้ที่มีรสเปรี้ยวจัด เพราะตัวไส้ที่ครบทั้งรสเค็มหวานเข้ากันได้ดีกับผลไม้รสเปรี้ยว นิยมทำกันในเทศกาลงานบุญ และเป็นอาหารในพิธีต่างๆ ตามความเชื่อของแต่ละท้องถิ่น โดยม้าฮ่อคือผลไม้รสเปรี้ยว เช่น สับปะรด ส้ม หั่นเป็นชิ้นพอดีคำ โปะหน้าด้วยไส้คล้ายไส้สาคูไส้หมู ไส้ที่ว่านี้ก็เปรียบเสมือนพริกเกลือในปัจจุบัน ที่เอาไว้กินกับผลไม้รสเปรี้ยว ถือเป็นศิลปะการสร้างสรรค์อาหารอย่างหนึ่ง ทำให้กินผลไม้รสเปรี้ยวได้ในปริมาณมากขึ้น แถมรสชาติยังอร่อยขึ้นด้วย
การะเวกสอดสี
ความช่างประดิษฐ์ประดอยของคนไทย สอดไส้ด้วยกุนเชียงและเนื้อหมูบดปรุงรสแบบคนจีน กลายเป็นการผสมผสานวัฒนธรรมไทย-จีน เกิดเป็นเมนูของว่างโบราณ ที่มีรูปร่างหน้าตาสวยงามกับชื่อไพเราะเสนาะหู
‘การะเวกสอดสี’ หรือ ‘การะเวกสอดไส้’ ประกอบด้วยเนื้อหมูบด เนื้อกุ้งบดปรุงรสที่ห่อกุนเชียงไว้ภายใน แล้วหุ้มด้วยไข่แผ่นบางๆ นำไปนึ่งให้สุกหอม ชุบแป้ง แล้วทอดกรอบ นำมาสไลซ์เป็นชิ้นๆ เสิร์ฟคู่กับน้ำจิ้ม รสออกเค็มกลมกล่อม หวานด้วยกุนเชียง กรอบด้วยการชุบแป้งทอด ลักษณะการจัดเสิร์ฟหั่นเฉียงเป็นคำๆ คล้ายกลีบดอกการะเวก ส่วนผสมที่ลงตัว ประกอบกับรสชาติที่จัดจ้าน ทำให้การะเวกสอดสีเป็นหนึ่งในเมนูอาหารว่างแนะนำในร้านอาหารไทยดังๆ หลายร้าน
