เรื่องมันเริ่มจากการที่เราตีวิปปิ้งครีมด้วยตะกร้อมือเพื่อจะนำไปทานกับไอศครีม มือตีไป ตาก็ดูทีวีไป รู้ตัวอีกที อ้าว วิปครีมในมือฟูแตกจนไขมันและน้ำแยกตัวออกจากกันซะแล้ว เลยพยายามหาทางแก้ด้วยการตีต่อไป แต่ตีเท่าไรสภาพการแยกตัวก็ยังเหมือนเดิม จนไปอ่านเจอว่าสองสิ่งที่แยกออกมานั้นมันคือเนยและบัตเตอร์มิลค์นะจ๊ะ ไม่ใช่ของเสียนะจ๊ะ เขาบอกให้ใช้ตะกร้อมือตีต่อไปเรื่อยๆจนไขมันเนยกับน้ำแยกออกจากกันเห็นเป็นเม็ดๆ ก้อนสีเหลืองอ่อน
จากนั้นนำไปกรองด้วยผ้าขาวบาง บีบน้ำออกจากไขมันเนยให้หมด (เก็บน้ำไว้ก่อนนะ อย่าเพิ่งทิ้ง) แล้วเราก็ได้เนยสดมาจริงๆ ด้วย! แถมเนยจากฝีมือ (การตี) ของเราเนี่ยสามารถอัดใส่กล่องปิดฝาแช่ตู้เย็นเก็บได้นานถึง 8 สัปดาห์เลยนะ ยิ่งถ้าใส่ในช่องแช่แข็งยิ่งเก็บได้ยาวนาน 4-5 เดือนเลยทีเดียว
ส่วนน้ำที่แยกออกมานั้นก็คือ บัตเตอร์มิลค์ หรือนมที่ได้จากการหมักด้วยเชื้อแบคทีเรีย มีความหนืดๆ หน่อย รสชาติก็ออกเปรี้ยวๆ เป็นวัตถุดิบที่นิยมใช้แทนนมในสูตรเค้กบางสูตรอย่างฟรุตเค้ก หรือเค้กช็อกโกแลต เพราะบัตเตอร์มิลค์ทำให้เค้กนุ่มชุ่มฉ่ำขึ้น เนื่องจากไขมันไปจับกับส่วนผสมอื่นได้ดีแล้วยังสามารถนำไปทำขนม อาทิ สโคน แพนเค้ก ได้ด้วย งานนี้เลยยิ้มรับความพลาดอย่างเบิกบาน เพราะนอกจากจะทำให้ได้ความรู้ใหม่ ยังทำให้ไม่เสียของ ชอบตรงนี้!
