วุ้นส้มรสหวานอมเปรี้ยวเมื่อนำมาจับคู่กับนมสดรสหวานมัน ช่างเป็นรสชาติที่แสนเข้ากัน ตัววุ้นส้มนั้น ถ้าไม่อยากใช้น้ำส้มคั้นสดที่ต้องมายุ่งยากคั้นเอง ก็ใช้น้ำส้มชนิดกล่องได้ มีหลากหลายให้เลือก ทั้งน้ำส้มแมนดาริน สายน้ำผึ้ง ส้มเขียวหวานหรือส้มนาเวล นำมาผสมกับผงวุ้นแช่ไว้สัก 5 นาที เพื่อให้ผงวุ้นดูดน้ำเข้าไป ก่อนนำไปตั้งไฟ เพราะถ้าหากใส่ผงวุ้นแล้วนำไปตั้งไฟเลย ผงวุ้นจะละลายยาก อาจทำให้วุ้นที่เราทำออกมามีลักษณะเป็นเม็ดๆ ใช้ผงวุ้นที่สามารถหาซื้อได้ตามตลาดสดหรือซูเปอร์มาร์เก็ต ราคาไม่แพง หนึ่งถุงเก็บไว้ใช้หลายครั้ง นำน้ำส้มที่ผสมผงวุ้นไปต้ม ปรุงรสด้วยน้ำตาล ชิมรสให้ได้ตามใจชอบ จากนั้นเทใส่ถ้วยหรือเทใส่แก้วง่ายๆ นำนมสดมาเทใส่แก้ววุ้นส้มที่เซตตัวแล้ว จับไปแช่เย็นยิ่งอร่อย

ความอร่อยของแป้งนุ่มๆ ที่ผสมกันระหว่างแป้งข้าวเหนียว แป้งมัน และน้ำ ปรับโฉมแบบเบาๆ ด้วยเม็ดบัวลอยหลากสี ที่เกิดจากการนำใบเตย ฟักทอง หรือดอกอัญชันมาช่วยให้แป้งเปลี่ยนสี แต่เรายังสามารถเพิ่มความคิ้วท์ได้อีก ด้วยการปั้นแป้งให้เป็นดอกไม้สวยงาม ซึ่งก็ไม่ได้ยากเลย เริ่มที่กลีบดอกไม้สีขาว ปั้นเป็นก้อนกลมเล็กๆ ขนาดเท่าๆ กัน ทำเช่นเดียวกันกับแป้งสีเหลือง จากนั้นนำเม็ดบัวลอยสีเหลืองไว้ตรงกลางและค่อยๆ นำเม็ดบัวลอยสีขาวมาติดรอบๆ แป้งสีเหลืองจนครบเป็นกลีบดอกไม้ นำไปต้มให้สุก ก็ได้บัวลอยดอกไม้สุดคิ้วท์ รับประทานกับน้ำกะทิต้มกับใบเตยหอมๆ เพิ่มรสชาติด้วยเกลือสมุทรและน้ำตาลมะพร้าว

เราใช้ดอกไม้สดทำคุกกี้ได้จริงๆ เพราะมีดอกไม้สดหลากหลายชนิดที่รับประทานได้ อย่างที่เห็นว่าดอกไม้อยู่ในจานอาหารไทยมาแต่ไหนแต่ไร เช่นเดียวกับในวัฒนธรรมอื่นทั่วโลก แต่ย้ำนะคะว่าดอกไม้บางชนิดเท่านั้นที่กินได้ เพื่อความปลอดภัย นอกจากจะตรวจสอบว่าดอกไม้นั้นกินได้จริงๆ หรือไม่ ก็ควรควรตรวจสอบแหล่งที่มาของดอกไม้ ถ้าจะให้ดีก็ใช้ดอกไม้ที่เราปลูกเองนี่แหละ เพราะมั่นใจได้ว่าไม่มีสารเคมี สำหรับคนไทยเลือกใช้ดอกไม้ที่คุ้นเคยในประเทศอย่างอัญชัน กุหลาบมอญ มะลิ เฟื่องฟ้า ดอกโสน ดอกขจร มาทำขนม โดยเคล็ดลับของการเตรียมดอกไม้กินได้คือ ควรเก็บดอกไม้ภายในวันที่จะใช้ และควรเก็บในตอนเช้าตรู่ เพราะดอกไม้ยังไม่ถูกรบกวนจากแสงอาทิตย์ หากยังไม่ใช้ทันที ให้นำไปใส่กล่องพลาสติกแล้วเก็บในตู้เย็นโดยไม่ต้องล้าง ไม่ควรเก็บนานเกิน 3 วัน เมื่อพร้อมใช้ให้นำไปล้างโดยการหย่อนลงในภาชนะใบเล็กทีละน้อย สะเด็ดน้ำ ผึ่งให้แห้งสนิท จากนั้นค่อยนำเป็นส่วนผสมในการประกอบอาหารหรือขนม

คำว่า ‘อั่ว’ หลายคนคงคุ้นเคยมากกว่าเมื่อมันห้อยท้ายมากับคำว่า ‘ไส้’ เพราะไส้อั่วเป็นอาหารเชิดหน้าชูตาของสำรับล้านนามานานนม ด้วยการปรุงกลิ่นรสให้หอมและเผ็ดร้อนจากสมุนไพรนานาชนิด การ ‘อั่ว’ หรือการยัดไส้อาหารนั้นแสดงให้เห็นความรุ่มรวย พิถีพิถันและประดิษฐ์ประดอยในครัวของทุกที่ ด้วยว่าอาหารยัดไส้นั้นใช้เวลาทำนานกว่า ไหนจะปรุงรสเนื้อสัตว์ ไหนจะเตรียมผัก ไส้สัตว์ หรือเนื้อสัตว์อื่นๆ ที่จะนำมายัด ทั้งกระบวนการทำก็ใช้เวลาและใช้แรงมากกว่าการนำมาแกง ผัด หรือลวกไวๆ นอกจากการแสดงถึงความรุ่มรวยแล้ว อาหารยัดไส้ยังเป็นความชาญฉลาดอย่างหนึ่ง เพราะเมื่อนำเนื้อสัตว์มาทำเป็นไส้แล้ว ไม่ว่าจะนำไปย่าง ไปทอด หรือไปต้ม ความหวานตามธรรมชาติจากน้ำของเนื้อสัตว์ก็จะถูกรักษาไว้ให้อยู่ภายใน ทำให้เนื้อสัตว์ที่ปรุงเป็นไส้ยังคงความฉ่ำไว้ ไม่แห้งกระด้างนั่นเอง

ผลไม้รสเปรี้ยวจี๊ดชื่นใจกำลังมา มาทำเครื่องจิ้มแซ่บซุยไว้กินคู่กันดีกว่า!

ไม่ใช่จิ้มอาหารคาวได้อย่างเดียว แจ่วปลาร้ายังจับคู่กับผลไม้เปรี้ยวได้เด็ดนัก แถมยังทำง่าย ใช้ส่วนผสมไม่กี่อย่าง แค่น้ำปลาร้า น้ำตาลมะพร้าว พริกป่น ข้าวคั่ว ผสมทุกอย่างให้เข้ากัน ชิมรสให้ออกเค็มนำ หวานเล็กน้อย เผ็ดนิดๆ และให้ได้กลิ่นหอมข้าวคั่ว จะนำผลไม้อย่างมะยม มะม่วงมาจิ้ม หรือราดบนผลไม้แล้วใช้ส้อมจิ้มกินก็อร่อยไม่แพงกัน น้ำปลาร้านัวๆ กับผลไม้รสเปรี้ยวเนี่ย.. แค่คิดก็น้ำลายสอแล้ว

น้ำพริกน้ำอ้อยคล้ายคลึงกับน้ำปลาหวาน แต่มีความแตกต่างตรงรสหวานของน้ำพริกน้ำอ้อยได้มาจากน้ำตาลอ้อย ที่มีกลิ่นหอมหวานไม่เหมือนน้ำตาลมะพร้าว และยังมีปลาร้าที่ปรุงรสให้กลมกล่อม หวานเค็ม และยังหอมกลิ่นพริกขี้หนูแห้งที่นำไปตำกับหอมแดงอีกด้วย

ใครไม่ชอบความเผ็ดของพริกเกลือพริกสด หนีมาแซ่บกับเครื่องจิ้มตัวนี้ได้ เพราะพริกเกลือบ๊วยไม่เผ็ด มีเพียงรสเปรี้ยว หวานและเค็ม แถมยังมีกลิ่นหอมจากผงบ๊วยอีก เป็นเครื่องจิ้มที่เมื่อก่อนคิดเสมอมาว่าเขาคงใช้บ๊วยที่เป็นเม็ดๆ มาบด แต่จริงๆ แล้ว ใช้ผงบ๊วยแท้ที่หาซื้อได้ตามตลาด หรือสั่งได้ตามชอปปิ้งออนไลน์ ราคาไม่แพง เก็บไว้ทำได้อีกนาน นำมาผสมกับน้ำตาลทรายและเกลือตามปริมาณรสที่ชอบ แค่นี้ก็ได้พริกเกลือบ๊วยที่แม้จะจิ้มได้ทุกสิ่ง แต่กระซิบว่าเหมาะเจาะลงตัวกับฝรั่งสุดๆ

ไม่ใช่จิ้มอาหารคาวได้อย่างเดียว แจ่วปลาร้ายังจับคู่กับผลไม้เปรี้ยวได้เด็ดนัก แถมยังทำง่าย ใช้ส่วนผสมไม่กี่อย่าง แค่น้ำปลาร้า น้ำตาลมะพร้าว พริกป่น ข้าวคั่ว ผสมทุกอย่างให้เข้ากัน ชิมรสให้ออกเค็มนำ หวานเล็กน้อย เผ็ดนิดๆ และให้ได้กลิ่นหอมข้าวคั่ว จะนำผลไม้อย่างมะยม มะม่วงมาจิ้ม หรือราดบนผลไม้แล้วใช้ส้อมจิ้มกินก็อร่อยไม่แพงกัน น้ำปลาร้านัวๆ กับผลไม้รสเปรี้ยวเนี่ย.. แค่คิดก็น้ำลายสอแล้ว

ไม่ใช่จิ้มอาหารคาวได้อย่างเดียว แจ่วปลาร้ายังจับคู่กับผลไม้เปรี้ยวได้เด็ดนัก แถมยังทำง่าย ใช้ส่วนผสมไม่กี่อย่าง แค่น้ำปลาร้า น้ำตาลมะพร้าว พริกป่น ข้าวคั่ว ผสมทุกอย่างให้เข้ากัน ชิมรสให้ออกเค็มนำ หวานเล็กน้อย เผ็ดนิดๆ และให้ได้กลิ่นหอมข้าวคั่ว จะนำผลไม้อย่างมะยม มะม่วงมาจิ้ม หรือราดบนผลไม้แล้วใช้ส้อมจิ้มกินก็อร่อยไม่แพงกัน น้ำปลาร้านัวๆ กับผลไม้รสเปรี้ยวเนี่ย.. แค่คิดก็น้ำลายสอแล้ว

แม้เคลจะเพิ่งโด่งดังไม่นานมานี้ แต่จริงๆ มนุษย์เรากินเคลกันมากว่าสองพันปีแล้ว เพียงแต่คนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าสิ่งที่กินเป็นผักในตระกูลเคล นั่นคือ ‘ผักคะน้า’ หรือชื่อภาษาอังกฤษว่า Chinese Kale ซึ่งก็ถูกเป๊ะตรงสายพันธุ์เปี๊ยบเพราะเคลมีอีกชื่อว่า ‘คะน้าใบหยิก’ เนื่องจากสภาพใบหยิกๆ ของมันนั่นเอง เคลเติบโตได้ดีในสภาพอากาศเย็น เป็นเหตุให้ประเทศหนาวเย็นอย่างสกอตเเลนด์ให้ความสำคัญกับเคลมาก เพราะในช่วงหน้าหนาวที่พืชผลหลายอย่างปลูกไม่ได้ แต่เจ้าผักเคลไม่ยั่นแถมยังเจริญเติบโตงอกงาม จนเกิดสำนวน “Come to kale” เมื่อต้องการเชิญชวนใครมากินข้าวที่บ้าน

ผักตระกูลเคลมีมากมายหลายสายพันธุ์ และเป็นผักตระกูลเดียวกับกะหล่ำปลี วอเตอร์เครส บร็อกโคลี่ กะหล่ำม่วง ดอกกะหล่ำ ในไทยมีเคล 2 สายพันธุ์ที่เป็นที่นิยม เพราะปลูกง่าย หากินง่าย คือ เคลใบหยิก (Curly Kale) ลักษณะขอบใบหยิก ลำต้นแข็ง รสชาติคล้ายกะหล่ำ ออกขมนิดๆ นิยมนำมากินเป็นสลัด ทำสมูทตี้ ปั่นเป็นน้ำผัก และ เคลใบตรง (Lacinato Dinosaur Kale) หรือบางทีเรียกว่า เคลไดโนเสาร์ ใบสีเขียวเข้มกว้าง 2-3 นิ้ว ใบมีลักษณะตรงแต่มีรอยย่น รสชาติออกหวานกว่าเคลใบหยิก นิยมนำมากินเป็นสลัด