ใบเหลียงผัดไข่ถือเป็นเมนูยอดฮิตของร้านอาหารใต้ ความหอมของกลิ่นกระทะถือเป็นเอกลักษณ์ของเมนูนี้ เลือกใบเหลียงที่อ่อนกำลังพอดี ผัดคั่วกับไข่ให้หอมกลิ่นกระทะปรุงรสด้วยซีอิ๊วเล็กน้อย เป็นอันเสร็จได้ที่

เปลี่ยนรสสัมผัสลาบปกติเป็นเนื้อปลาดุกย่างที่มีกลิ่นหอมเฉพาะ คลุกเคล้ากับส่วนผสมดั้งเดิมของลาบ เปิดประสบการณ์ใหม่ให้กับผู้กิน

สมัยก่อน พอฝนตกพรำๆ ย่ำเข้าเดือนกรกฎาคม ท้องนาจะเจิ่งนองไปด้วยน้ำ ก็ถึงฤดูแมลงดานาออกมาจับคู่และวางไข่ ตอนกลางวันมันนอนซ่อนตัวอยู่ในแอ่งน้ำขัง เฝ้าไข่ที่วางตามพงหญ้า แม่อุ้ยสวมกุ๊บ (หมวก) ถือกระชังใบน้อยกับสวิง พาหลานๆ ออกไปจับแมลงดา พอถึงทุ่งนาต่างก็งมหาแมลงดากันใหญ่ จับมือเปล่าไม่ได้ก็ใช้สวิงช้อนเอา ได้แมลงดาตัวผู้ สีน้ำตาล ลำตัวยาวรีคล้ายใบไม้ จับมาสองสามตัวก็พอตำน้ำพริกแมลงดาลำๆได้สักถ้วย ถ้าจับได้มากหน่อย จะแบ่งไปจี่ไฟหรือทอดจิ้มน้ำปลาก็ได้ เดี๋ยวนี้ไม่ต้องไปหาแมลงดาในนาให้ลำบาก บ้านใครอยู่ติดทุ่งนา เขาจะเอาหลอดไฟสีม่วงมาเปิดล่อ ตกกลางคืนแมลงดานาก็พากันบินมาตอมหลอดไฟ ดักจับง่ายกว่าแต่ก่อน หรือหาซื้อตามกาดก็ได้ เพราะเดี๋ยวนี้เขาหันมาเลี้ยงแมลงดานาขายกันแล้ว คนเมืองนิยมเอาแมลงดามาตำเป็นน้ำพริก เด่นๆคือ น้ำพริกหนุ่มแมลงดา และน้ำพริกตาแดงแมลงดาเพียงเพิ่มแมลงดาสับละเอียดลงไปในน้ำพริกเท่านั้น ก็จะได้น้ำพริกแมลงดากลิ่นหอมฉุน ถูกใจคนชอบกลิ่นแมลงดา แต่ต้องเลือกกันให้เป็นสักนิด เพราะแมลงดาที่มีกลิ่นหอมคือ แมลงดาตัวผู้ ตัวจะเรียวเล็ก กลิ่นฉุนแรงกว่าแมลงดาตัวเมีย ถ้าใครเผลอเอาตัวเมียมาตำน้ำพริก ก็คงไม่หอมกลิ่นแมลงดา อย่างคนเฒ่าคนแก่เขาว่า “เอาแมลงดาแม่มาต๋ำ จะใดมันก็ตึงบ่หอม”