ไอศกรีมน้อยหน่าอัญชัน ถูกใจคนที่ชอบกินน้อยหน่าแต่ไม่ชอบแค่เม็ด เราเอาสีของดอกอัญชันมาใส่ให้ไอศกรีมหน่อยหน่าแท่งสีขาวดูดึงดูดและมีลูกเล่นมากยิ่งขึ้น

ไอศกรีมแตงโมมังคุด รสนี้ใช้เวลาซักหน่อย เพราะต้องรอให้ไอศกรีมเซ็ตตัวทีละชั้นแล้วใส่ชั้นต่อไป รสหวานชื่นใจของแตงโม สลับกับรสอมเปรี้ยวของมังคุดทำให้ไอติมแท่งนี้ไม่น่าเบื่ออีกต่อไป เคล็ดลับคือ ปั่นแตงโมเสร็จแล้วกรองเอากากออกสักเล็กน้อยให้น้ำแตงโมใส ส่วนมังคุดเซาะเนื้อออกจากเปลือกแล้วปั่นทั้งเมล็ดได้เลย เราจะนำมากรองเอาแต่เนื้อมังคุดขาวๆข้นๆอีกที

‘แสร้งว่า’ จัดเป็นน้ำพริกเครื่องจิ้มผักดิบ มีเนื้อขลุกขลิก รสจัดจ้าน สันนิษฐานว่าดัดแปลงมาจาก ‘ยำไตปลา’ ของชาวปักษ์ใต้ ที่ประกอบด้วยไตปลา (ไตปลาเป็นภูมิปัญญาการถนอมอาหารของคนใต้ โดยใช้พุงปลาทะเลหมักกับเกลือ เช่น ไตปลาทู ปลากระบอก ปลากะพง ที่นิยมและจัดว่าเป็นไตปลาดี รสอร่อย คือไตปลาทู เป็นเครื่องปรุงรสในอาหารใต้และเป็นวัตถุดิบหลักเช่นยำไตปลา) ดับกลิ่นคาวไตปลาด้วยเครื่องสมุนไพรอย่างขิง ตะไคร้ กระเทียม หอมแดง ใบมะกรูด ปรุงรสเปรี้ยวด้วยน้ำมะกรูด น้ำมะนาว และน้ำตาล แต่ด้วยชาววังที่ไม่คุ้นเคยกับกลิ่นรสในตำรับท้องถิ่นใต้จานนี้ จึงมีการดัดแปลงวัตถุดิบหลักอย่างไตปลา เปลี่ยนมาใช้ปลาสลาดย่างและเยื่อเคยดี เช่น ตำรับที่บันทึกไว้ในแม่ครัวหัวป่าก์ หรือใช้กุ้งเผากับมันกุ้งเขละๆ ในตำรับสายเยาวภา ทุกตำรับยังคงเครื่องสมุนไพรดับคาวต่างๆ ไว้เช่นเดียวกับไตปลา แม้กระทั่งการปรุงรสเปรี้ยวจากน้ำมะนาว และน้ำมะกรูดซึ่งครัวใต้ใช้ดับกลิ่นคาวไตปลา หากในตำรับแสร้งว่าใส่เพื่อดับกลิ่นคาวกุ้งย่างและมันกุ้ง ผิดกันเพียงน้ำมะขามเปียกที่ใส่ในทุกตำรับแสร้งว่า ทว่ายำไตปลาจะไม่ใส่

หมูสันนอกหรือสันคอหมักสไตล์ฮ่องกงแบบนุ่มๆ นำไปชุบแป้งทอดจนสีเหลืองทอง กินกับข้าวสวยหอมกลิ่นน้ำมันและบอกฉ่อยผัด เสิร์ฟกับซอสพริกเซี่ยงไฮ้

ถอดสูตรข้าวหมูทอดสไตล์ฮ่องกง กรอบนอก นุ่มใน กินกับข้าวหุงบอกฉ่อยอร่อยจนอยากบอกต่อ

หมูทอดเจียงฮายกรอบเค็มกลมกล่อม กินจิ้มกับข้าวเหนียวร้อนๆและน้ำพริกถ้วยโปรด เรียกว่าถ้าเริ่มกินแล้วหยุดไม่ได้ เป็นหมูทอดที่ทำกินก็ดี ทำขายก็รวย โดยมากสูตรที่ทำขายมักจะใช้มันหมูแข็งล้วน เพราะทอดแล้วสีเหลืองสวย ใครอยากให้นัวๆหน่อยอาจจะใส่ผงปรุงรสหมูเข้าไปเสริมด้วยยิ่งกลมกล่อมเข้าไปใหญ่

เลือกปลาคุณภาพดีมาทำอาหารสุขภาพจานโปรดกันดีกว่า

ขนมปัง 3 สัญชาติกับเทคนิคเท่ ๆ ที่จะทำให้คุณสนุกกับขนมปังมากกว่าที่เคย

เชียบัตตา (Ciabatta) ขนมปังเนื้อน้ำมันมะกอกสัญชาติอิตาเลียน เปลือกบาง เนื้อด้านในโปร่ง เหนียวนิดๆ นิยมกินกับซุปสลัด หรือนำมาทำเป็นขนมปังแซนด์วิช ใส่ยีสต์น้อย เนื้อโดว์เหลว ยากต่อการขึ้นรูป แต่อาศัยการพับทบไปมาจนโดว์อยู่ตัว และขึ้นรูปแบบง่ายๆโดยการตัดแบ่งเป็นก้อนย่อยๆ เชียบัตตามีเทคนิคที่น่าสนใจเพิ่มขึ้นคือ การใช้วิธี sponge dough method หรือการผสมโดว์ขั้นแรกไว้ก่อน 1 ชั่วโมง (บางสูตรหมักไว้ข้ามคืน) แล้วค่อยมาผสมกับโดว์อีกขั้นหนึ่ง วิธีนี้เป็นวิธีเดียวกันกับการทำบาร์แกต จะทำให้เนื้อขนมปังสุดท้ายออกมามีกลิ่นและเนื้อดีกว่า การหมักแบบขั้นตอนเดียว เคล็ดลับการทำเชียบัตตาของผู้เขียนคือเปิดแอร์ขณะพักขนมปังให้เย็นจัดๆไว้ก่อน เพื่อชะลอการเติบโตของยีสต์ เพราะเนื่องจากเป็นขนมปังที่โดว์มีความชื้นสูง จึงไม่สามารถนวดทีเดียวให้เกิดกลูเตนได้ 100% แต่จะอาศัยการพับโดว์ไปมาทุกๆ 30 นาทีระหว่างการพักแป้ง เพื่อเป็นการยืดแป้งโดว์และเป็นการตลบเก็บอากาศภายนอกเข้าไปในโดว์ ผลทำให้ขนมปังมีโพรงเล็กใหญ่คละเคล้ากันไป ซึ่งถ้าจะให้ขนมปังเชียบัตตามีรสชาติอร่อย ยิ่งต้องพักแป้งนานถึง 3 ชั่วโมง ดังนั้นอุณหภูมิระหว่างพักแป้งจึงสำคัญคือไม่ควรร้อนเกินไปเพราะขนมปังจะ over proof ได้ วิธีพับเหมือนการพับผ้าคือหยิบมุมแป้งสองมุมแล้วยกไปทบอีกฝั่งนึง ทบเช่นนี้ไปจนครบ 3 ชั่วโมง

บริโยช (ฺBrioche) ขนมปังสัญชาติฝรั่งเศส มีเนื้อโดว์นิ่มเพราะเนยมาก เมื่อตีเสร็จต้องพักในตู้เย็น 1 คืนให้เนยที่อยู่ในโดว์เซ็ตตัว แล้วจึงนำมาตัดแบ่งและขึ้นรูป จริงๆแล้วบริโยชมีรูปทรงดั้งเดิมของมันคือเป็นขนมปังหัวจุก (หน้าตาเหมือนโดว์สองขนาดเล็กใหญ่วางซ้อนกันอยู่) แต่ปัจจุบันมีเอาขนมปังบริโยชมาทำโทสต์ จึงเอาใส่พิมพ์ขนมปังปอนด์สี่เหลี่ยมแบบง่ายๆ

ฮาลาห์ (Challah) Jewish bread ที่มักในช่วงเทศกาลฉลอง ผิวขนมปังสีน้ำตาลทอง เนื้อในขาวนุ่ม ลักษณะเนื้อขนมปังอยู่ระหว่างบริโยชกับซอฟโรล เพราะใส่ไข่ไก่และน้ำมันเป็นตัวทำให้นุ่ม ขึ้นรูปโดยถักสานขัดกันเป็นเปียยาวหรือทรงกลมเหมือนพวงหรีด มักจะใส่ลูกเกด หรือน้ำผึ้ง สูตรนี้เราไม่ได้ใส่เพราะจะนำมาทำคัสเซอรอลอบชีสซึ่งเป็นอาหารคาว

ขนมปังโฮมเมด อบร้อนๆ อร่อยสดใหม่